Kimsəsi yox idi

См. также в других словарях:

• heç — z. <fars.> 1. Qətiyyən, əsla, bilmərrə, büsbütün. Bu barədə heç təsəvvürüm yoxdur. Bu hadisədən heç xəbərim yoxdur. Heç başa düşmədim ki, nə deyir. Onu heç sayan yoxdur. – <Məşədi İbad:> Heç başa düşmürəm ki, bu nə işdir? Ü. H.. Babam …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• kəs — əvəz. <fars.> Şəxs, adam, kimsə. Səxavət olmayan kəsdə şücaət feli nadirdir; Kərəmsiz kimsəni hər yerdə gördüm, bihünər gördüm. M. V. V.. O kəsləri deyib gəlmişəm ki, mənim söhbətimi xoşlayıb, bəzi bəhanələr ilə məndən qaçıb gedirlər. . C.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• ləngimək — f. 1. Bir yerdə lazım olduğundan, yaxud bir səbəb üzündən artıq qalmaq, ilişib qalmaq. İki günə getdi, bir həftə ləngidi. – <Çimnaz:> Oğul, Bakıda ləngimə ha! Ə. Ə.. Sona ilə kəsdikləri şərtə görə <Bəhram> rayonda bir aydan artıq… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• yalnız — 1. əd. Məhdudiyyət bildirir – ancaq, təkcə. Yalnız bircə şərtlə. Yalnız bir adam gəlmişdir. Məclisdən yalnız siz əskik idiniz. Yalnız bir arzum var. – Usta Zeynalın övladdan yalnız altı yaşında Tutu adlı bircə qızı vardı. S. S. A.. Mehriban… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• dad — 1. is. 1. Yeyilən və ya içilən şeyin acılıq, şirinlik, turşluq, duzluluq, şitlik və s. cəhətdən hiss olunan xüsusiyyəti; tam. Kür suyunun dadı nə acıdır, nə şordur, nə turşdur, . . nə iylidir. C. M.. Dad orqanı (üzvü) anat. – dilin səthində olan… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• qəribsəmək — f. Özünü bir yerdə tək və kimsəsiz görüb qəmgin olmaq, qəriblik hiss etmək, darıxmaq. Bu dadlı söhbətlərin içində belə yenə də ağsaqqal həkim öz ailəsi üçün çox bərk qəribsəyir, öz Mehriban xanımı üçün bərk darıxırdı. S. R.. Mən tanıdığım bir… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• şan-şan — sif. Şanlar şəklində, göz göz, deşik deşik. . . Sinənin içində olan ağ ciyər şan şandır. H. Z.. Şan şan etmək (eləmək) – deşik deşik etmək. Güllə sinəsini şan şan elədi. – Hamı adamların gözünün qabağında Nəbigil Məcid bəyi güllələyib şanşan… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• tiryəkxana — is. <fars.> Tiryək çəkilən yer. Abkənarda çayxana olmadığı kimi, tiryəkxana da yox idi. S. H.. Bir kimsə qalmadı tiryəkxanada; Azacıq halına yoxdur yanan da. M. Müş …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• toxunmaq — 1. f. 1. Əl və ya bədənin başqa bir üzvü ilə bir şeyə dəymək, təmas etmək, əlini vurmaq. <Vaqif> qeyri ixtiyari olaraq əlini pəncərəyə tərəf hərləyəndə güldana toxunub saldı. Ç.. Diyar kişi dirsəyi ilə arvadına toxunub pıçıldadı. . . Ə. M …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• yeddi — 1. say. Altıdan sonra gələn ədədin adı – 7. Yeddidən üç çıxmaq. // Miqdarı yeddi. Yeddi manat. Yeddi nəfər. Yeddi gün. – Dağda yol iz yaxşıdır; Hər yan nərgiz, yaxşıdır; Yeddi fərsiz oğuldan; Bir fərli qız yaxşıdır. (Bayatı). Bir neçə il bundan… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti